Van Dokkum naar Franeker 29 juli

Na het ontbijt alle moed bij elkaar geraapt om de tocht van 60 km richting Franeker te maken. We fietsen naar het westen, tegen windkracht 4/5 in. Dat hebben de accu's geweten, zeker die van Nico, die onderweg de koffiepauze en de lunchtijd nodig had om de ondersteuning te bieden die verwacht werd. Koos verzorgde extra kopwerk en ook de in het wielerpeloton populaire waaiervorming werd ingezet. Het leidde ertoe dat de B&B van Anne en Nico werd bereikt met '--km' op de display. 

Onderweg wel vermeldenswaardige zaken.

Om te beginnen werden we na zo'n 10 km via het Elfstedenroutebord naar rechts gestuurd richting Groningen. Voelde niet goed, dus aan een plaatselijke langsrijdende Fries gevraagd, die het met ons eens was  dat het bord door de 'jeugd van tegenwoordig'  180° gedraaid moest zijn. Samen maar weer hersteld en vervolgens wel de goede kant op gefietst. 

Vervolgens werden we erg noordwaarts gestuurd en kwamen we uit bij de veerpont naar Ameland. Vanaf de dijk konden we over de uiterwaarden de kuddes paarden bekijken en als we nog verder keken zagen we de boot richting Ameland op de Waddenzee varen.

We werden aan weerszijden van de dijk tussen alle veeroosters door in de weg gelopen door schapen die duidelijk maakten dat we door hun gebied fietsten. 

Na eerst een accuoplaadmoment bij de koffie na 23 km gingen we in treinstation Marrum pannenkoeken eten en nogmaals accu's opladen.

Helemaal in stijl werden we in zeer antieke treinstellen door een conductrice in de restauratiewagon bediend.

Het Spoorwegmuseum in Utrecht zou er jaloers op zijn. We waren inmiddels over de helft van ons dagdeel. 

Koos en Jet brachten Anne en Nico eerst even langs een prachtige B&B en vervolgden toen met nog 3 km hun weg naar het hotel in Franeker. Toen Anne en Nico zich na een uurtje hadden geïnstalleerd met een lekker wijntje en een biertje kwam de gastheer langs met de mededeling dat er een dubbele boeking was. Toen bleek dat Nico de boeking had gedaan voor 29 augustus  dus een maand later.  Alles weer inpakken en op naar het adresje dat onze gastheer na wat bellen had kunnen regelen. En dat terwijl in Franeker werkelijk alle logeeradressen volgeboekt waren.  We kwamen terecht in een Pipowagen.

Ja je maakt zo van alles mee! De dag geëindigd met een heerlijk diner in De Poort van Franeker. 

Uiteindelijk hebben we al met al er deze dag 75 km op zitten, een prestatie die voor ons een gouden plak (Elfstedenkruisje) waard is.